Doris Vervuurt

Filosofisch theatermaker

Doris Vervuurt (1999) studeerde in 2021 af aan Toneelacademie Maastricht, is theatermaker en regisseur en maakt voorstellingen en installaties. Eerdere producties van haar hand zijn This Appear, Howl en Echo of Ego. Doris heeft een fascinatie voor het spanningsveld tussen grote filosofische vragen en kleinmenselijke verhalen, het magisch onbekende en het absurde besef dat we als mensheid op de aarde zijn, zonder duidelijk reden. Haar werk heeft vaak een vertrekpunt in het hier en nu, waarna ze de toeschouwer door middel van mimiek, taal, klank en licht langzaam onderdompelt in een nieuw universum waarin de realiteit ontspoord is.

In 2022 ontving zij van de academie de Henriëtte Hustinxprijs voor alumni die excelleren in hun werk en een belofte voor de toekomst vormen. De jury schreef: “De jury prijst het werk van Doris vanwege de gearticuleerde werelden die zij maakt. Haar voorstellingen zijn uitgepuurd, ingezoomd en van alle opsmuk ontdaan. Dat vergt lef en een aandachtig oog en oor. (…) Ze gaat een duidelijke relatie aan met haar publiek en speelt met hun verwachtingen. Ze brengt haar werk steeds terug tot een kern die zowel vervreemdend als verrassend voelt”.

Een jaar eerder kende Fonds Podiumkunsten haar de Nieuwe Makers regeling toe, die haar in staat stelt zich verder te ontwikkelen als maker. Ze doet dat onder de vleugels van productiehuis Hollandse Luchten in Alkmaar en wordt onder meer begeleid door Lotte Van den Bergh (artistiek), Tamara Roos (zakelijk en organisatorisch) en Dagmar Bokma (pr en marketing). Tijdens het traject werkt zij aan het verder uitkristalliseren van haar signatuur als maker, bouwt zij aan haar team en publiek en ontwikkelt ze praktische vaardigheden rondom het produceren van voorstellingen waarin ze ‘echte’ mensen inzet als mede-maker en performer. Tijdens het traject ontwikkelt Doris verschillende voorstellingen, podcasts en installaties en werkt daarvoor zowel met kinderen, als senioren uit de regio Alkmaar. Voor de eerstvolgende productie gaat zij  gesprekken aan met senioren, over het leven en de eindigheid daarvan, terwijl zij met hen de uitvaart zoals zij die voorstellen in miniatuur nabouwen in hun woonkamer.